Tahranda güney azerbaycan milli aktivistler ve yazararlarindan 20 kişi bir iftar konuklukunda tutuklandilar
--------------------------------------------------------------------------------11.9.2007 TARİHİNDE TAHRAN KENDİNDE YAKLAŞİK 20 KİŞİ GÜNEY AZERBAYCAN YAZARLAR VE MİLLİ AKTİVİSTLERİNDEN BİR İFTAR KONOKLUKUNDA TUTUKLANMİŞLAR,BUNLARDA RUQEYYE LİSANİ ABBAS BEY LİSANİNİN(mehbus güney azerbaycanin adli aktivisti) EŞİ 3 CUCUKUYLA SERBEST BİRAXİLİB VE ERDEBİL KENDİNDE İSTİHBARAT DAYERESİNE YÖNETİLİB,BU TUTUKLANANLARİN ÇOKU 1 MAY 2006 GÜNEY AZERBAYCANİN GENEL GÖSTERİLERİNDE ÖNEMLİ ROLLARİ VARİDİ,BUNUNLA AZERBAYCAN VE TÜRKİYE AYDİNLARİNDAN BU KİŞİLERİN SERBEST BURAKİLMALARİ İÇİN İNSAN HAKLARİ ÖRGÜTLERİNE BAŞ VURMALARİNİ RİCA EDİRİK,BU KİŞİLERİN ADLARİ:SAID MÜĞANLI,ELİRİZA SERRAFİ,HASAN REHİMİ,HÜSEYN HEYDERİ,RUQEYYE ELİZADE 3 COCUKUYLA,MEHDİ NEYİMİ,ABBAS NEYİMİ,EKREM NECCARİ,EKBER AZAD,HASAN RAŞEDİ,MOHEMMED ABBAS PUR,ŞAHBAZ EBRAHİM NEJAD,YUSEF HOŞYAR,FERHAD REZAYİ,ROBAB EZİMİ,SEYYAD MOHEMMEDİYAN.BUNLARDAN ELAVE TEBRİZ KENDİNDE UNİVERSİTE ÖYRENCİLERİNİN TUTUKLAMALARİ DEVAM EDİR BUNLARDAN :AYDİN XACEYİ,FERAZ ZEHTAB,DARYUŞ HATEMİ,EMİR MERDANİ,MENSUR EMİNİYAN,MEQSUD EHDİ,MECİD MAKUYİden ad çekmek olar.AZERBAYCAN KOMÜNİSTLİK BİLDİRİLERİ (AZKOB) سرکوب وحجم برخورد با نویسندگان، روزنامه نگاران، دانشجویان و فعالین فرهنگی آذربایجان در ماهها و هفته های اخرو در آستانه بازگشایی مدارس فراز تازه ای گرفته و به طرز نگران کننده افزایش یافته است.برابر گزارشات و اخبار منتشره شامگاه ۲۰ شهریور تعداد زیادی از فعالان مدنی آذربایجانی در یک مراسم افطاری در خانه یکی از فعالین هویت طلب در تهران بازداشت*شده*اند، كه ضوابط قانوني و حقوق بازداشت*شدگان به هيچ* وجه مورد توجه قرار نگرفته است، اين افراد بدنبال بازداشت، از حقوق اساسي محروم گرديده*اند هنوز از مکان نگهداری بازداشت شدگان هیچ گونه اطلاعی در دست نیست و تاکنون هیج تماسی با وکیل یا خانواده خود نداشته اند. فعالین آذربایجانی گمان می کنند که این افراد به بند 209 زندان اوین منتقل شده باشند.مهندس عليرضا صرافي(مدير مسئول ماهنامه توقيف شده ديلماج و عضو NGO شورای ملی صلح)،سعيد موغانلي(روزنامه نگار)،حسن رحیمی (فعال حقوق بشر آذربایجان وعضو کمیته گزارشگران حقوق بشر)، حسين حيدري(مدير مسئول نشريه دانشجويي اولوس)،رقيه عليزاده(همسر عباس لسانی زندانی سیاسی سرشناس آذربایجانی) به همراه سه فرزندش،عباس نعيمي،اکرم نجاري(دبير سابق NGOخانه فرزندان آذربايجان)مهدي نعيمي(شاعر ومدرس زبان ترکي در دانشگاهها)،اکبر آزاد (نويسنده و عضو هئیت تحریریه مجله وارليق)،مهندس حسن راشدي(نويسنده و عضو هئیت تحریریه مجله وارليق) ،مهندس محمد عباسپور،شهباز ابراهيم نژاد، يوسف هشيار، فرهاد رضايي،رباب عظيمي و صياد محمديان از جمله بازداشت شدگان آنروز هستند که در این میان خانم رقیه علیزاده به همراه سه فرزندش، اکرم نجاری، رباب عظیمی و فرهاد رضایی بعد از بازداشت چند ساعته آزاد شده اند.اکثر بازداشتی ها فعالان مدنی با سابقه آذربایجانی هستند که قبلا هم سابقه بازداشت داشته اند.از سویی بیش از دو ماه است که از بازداشت چند فعال دانشجویی آذربایجانی در تبریز می گذرد و دستگاه قضایی هیچ توضیح روشن و دلیل قانع کننده ای برای بازداشت آنها ارائه نداده است.آنها كه تا كنون موفق به ديدار وكيل اشان و خانواده های خود نشده اند و تنها چند بار تماس تلفنی داشته اند بدون مشخص شدن اتهامي و بدون طي مراحل قضايي و قانوني در بازداشت به سر مي برد. سجاد رادمهر، آیدین خواجه ای، فراز ذهتاب، داریوش حاتمی، امیر مردانی، منصور امینیان، مقصود عهدی و مجید ماکویی دانشجویان بازداشتی هستد.به گفته داوود توران، جامعه شناس آذربایجانی مقیم ترکیه و مدیر مرکز تحقیقاتی اجتماعی-فرهنگی آذربایجان (گوناسکام): «فعالان آذربايجان سالیان سال است با در خواست هاي مكرر ازدولت جمهوري اسلامي در جهت تأمين حقوق بديهي و حقه خويش مطابق قانون و حقوق بشر و موازين دين اسلام گام برداشته اند اما حاکمیت همواره علاوه بر بي توجهي نسبت به خواسته هاي حقه و قانوني آنان با بي تدبيري تمام شروع به برخورد هاي فرا قانوني و دستگيري حق طلبان کرده است».او معتقد است کوشش مسالمت*آمیز و مدنی برای ابراز تعلقات زبانی و قومی از حقوق اساسی هر شهروندی محسوب می*شود اما ظاهرا حاکمیت ایران قسم خورده تا کسانی را که با راه و منش های مدنی و مسالمت آمیز خواستاردستیابی به ابتدائی ترین حقوق خود هستند (تحصیل به زبان مادری) سرکوب نموده و در این راه ازهیچ برخوردی دریغ نکند.د. توران بازداشت خود سرانه فعالان هویت طلب آذربایجانی را در راستای پروژه ای می داند که در آن زبان، تاریخ، هویت و موجودیت آذربایجانیان سرکوب می شود چرا که فعالان آذربايجان خواستی جز برابری فرهنگی - زبانی و اقتصادی چیزی دیگری ندارند و اینها مواردی هستند که در قوانین خود ایران در نظر گرفته شده است.او می گوید «بیش از ۸۰ سال است که حاکمان ایران همگام با محدود کردن آزادیهای فردی و اجتماعی شهروندان آذربایجانی با خواسته های آنها مخالفت کرده اند. در بسیاری موارد این مخالفتها با کشتار و زندانی کردن افراد با برچسب جدایی طلبی و تفرقه افکنی همراه بوده است. البته برخورد تبعیض آمیز به رفتار خشن و سرکوب گرانه خلاصه نمی شود بلکه این رویکردها در فرهنگ حاکم جامعه نهادین شده است و به صورت تحقیر و تمسخر آذربایجانیها بیشتر از طریق بیان جوک و لطیفه های روزمره حتی در میان روشنفکران فرهنگ حاکم بازتاب یافته است».مدیر مرکز تحقیقاتی اجتماعی-فرهنگی آذربایجان می گوید: «فعالان آذربایجانی با عملکرد چندین ساله خود نشان داده اند که خواهان دستیابی به حقوق انسانی خود که به صراحت در قانون اساسی کشور و قوانین و کنوانسیونهای بین المللی آمده است بوده اند.مطالبات اصلی آنها پايان دادن به تبعيض ها و ستم ملی در ایران است و اتهام های چون تجزيه طلبی يا پان ترکيستی که به آنها وارد می شود تنها حربه ای برای سرکوب آنهاست چرا که تاکنون حاکمیت نتوانسته این اتهام را برای فردی به اثبات برساند .»وی بازداشت اخیر فعالین آذربایجانی را در واقع نقض آشکار حقوق بشری می داند و می گوید باید قوه قضاییه تجدید نظری در این زمینه دهد تا پرونده حقوق بشر ایران سیاه تر از این نگردد.از سوی دیگر اخبار رسیده به فعالین حقوق بشری آذربایجان از داخل حاکمیت حاکی از آن است که در طی دوسال اخیر برای جلوگیری از تکرار اعتراضات خرداد ماه ۱۳۸۵ آذربایجان در وزارت اطلاعات بخش عریض وطویلی صرفا برای سرکوب حرکت ملی آذربایجان ایجاد گردیده است بنا به گفته تعدادی از افرادی که با سیستم امنیتی جمهوری اسلامی در ارتباط اند از نظر وزارت اطلاعات بزرگترین مسئله امنیت ملی ایران در بعد داخلی مسئله رشد مطالبات ملی در آذربایجان است که از این نظر برخورد با فعالین مدنی که تاثیر گذاریشان در حرکت آذربایجان بیشتر است در دوسال اخیر شدت یافته و جنبه فراقانونی به خود گرفته است.بنا به گزارش کمیته دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجان (آسمک) هم اکنون نزدیک به ۴۰ فعال هویت طلب ترک در زندانهای ایران به سر می برند.جمعه ۲۲ شهريور ۱٣٨۷ - ۱۲ سپتامبر ۲۰۰٨
posted by AZerbaycan KOmünistlik Bildirileri
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment